اعیاد شعبانیه میلاد سرور آزادگان جهان امام حسین (ع) وروز پاسدار، میلاد حضرت ابوالفضل العباس (ع) وروز جانباز و ولادت امام زین العابدین (ع) رابه تمامی مسلمانان جهان مبارک باد

رجب، آغاز سلوک است و شعبان نیمه راه و رمضان پایانه سیر. از این پس، شب های ما در جویبار نورِ ماهی تن می شوید، که اشارت ها به دور پیاله شوق دارد. با «سجّاد» و «حسین» و «عبّاس» آغاز می شود، به آسمان موعود سر می کشد و دست در دست رمضان می گذارد.

شگفتا از این روز فرخنده که به استقبال سجده و شهادت و جوانمردی می رود و هنوز این سه را بدرود نگفته است که در آغوش وعده یزدان می غلتد.

این چه ماه دلربایی است که هرگاه آسمان بخت امّت احمدی را می نوازد، زمین، ولادتگاه سجّاد، حسین، عباس و موعود علیهم السلام می شود؟

آفرین بر دست و بازوی دریایی تو که چنین گوهرانی را از ژرفای اقیانوس تقدیر، بیرون کشیدی و بر مصطبه امامت و نجابت نشاندی.

شعبان را که بدرقه گوی رجب است و سلام گوی رمضان، دوست میداریم، زیرا خاک ما را چنان به افلاک نزدیک کرده است که گویی میان دست ما و ستارگان اقبال، فاصله ای بیش از چشم ما و تماشا نیست.

ماه شعبان ماه دعا و مناجات با خداست. ماه تهذیب و آمادگی برای ورود به رمضان است. اعمال و دعاهای فراوانی در این ماه وارد شده است. تولد امام حسین، امام سجاد، حضرت ابوالفضل و حضرت مهدی علیهم السلام در این ماه واقع شده است. مناجات شعبانیه از مهمترین دعاهای این ماه است. مناجاتی که در ماه شعبان هست که مناجات همه ائمه است و در این، مسائل بسیار هست ، معارف بسیار هست و ادب این که انسان چه جور باید با خدا مناجات کند.